PODRÓŻE PO JAPONII

PAŁAC I SŁYNNE OGRODY CESARSKIE W TOKIO

Ogrody japońskie są tak ekscentryczne, że znalazły swoich zwolenników na całym świecie. Zielone rezerwaty urządzone w tym stylu występują na każdym kontynencie. Powstają zazwyczaj w bliskim sąsiedztwie zabudowy. Dzięki temu stanowią obszar do medytacji i relaksu. Dokładnie takie zadania spełniają ogrody cesarskie w samym centrum zatłoczonego i głośnego Tokio. Ogrody stanowią integralną część pałacu Cesarza Akihito i Cesarzowej Michiko. W ponad 35-milionowej metropolii park jawi się, jako remedium na dolegliwości XXI wieku.

Rezydencja japońskich cesarzy – Pałac-Zamek Edo

Jeszcze w XIX w. w samym centrum Edo, czyli współczesnego Tokio stał potężny Zamek Edo. Był on siedzibą Siogunów Tokugawa, czyli władców z tego rodu. Po obaleniu siogunatu w 1868 roku stolicę cesarstwa przeniesiono z Kioto do Edo. Wówczas Pałac-Zamek stanowił siedzibę cesarzy. W 1923 roku trzęsienie ziemi w regionie Kanto spowodowało ogromny pożar. Kataklizm zrujnował ponad połowę Tokio wraz z Pałacem Cesarskim. Ponadto zginęło 140 tys. osób. Kompleks pałacowy zaczęto odbudowywać. Jego żywot jednak nie trwał zbyt długo. Nie minęło nawet 20 lat i rozpętała się II Wojna Światowa. Wojska alianckie zrzuciły na Tokio bomby, które zabiły ok. 100 tys. osób – to więcej niż przy słynnym ataku na Hiroszimę i Nagasaki. Pałac Cesarski również uległ potężnym zniszczeniom. Po wojnie wszczęto renowacje cesarskich obiektów, a w 1968 zakończono budowę.

Pałac Cesarski i dzielnica biurowo-rządowa

Po dawnym Zamku Edo pozostały jedynie stare, kamienne fundamenty, na których wzniesiono obecną rezydencję cesarzy. Pałac ma dwa piętra, a jego konstrukcję oparto na żelbetonie. Budynek jest nowoczesny, jednak posiada kilka tradycyjnych elementów z japońskiej zabudowy. Ma charakterystyczny dla Kraju Kwitnącej Wiśni dwuspadowy, wypukły dach oraz drewniane wsparcia i kolumny. Wokół cesarskiego kompleksu rozchodzi się dzielnica rządowo-biurowa. Nieopodal stoją budynki parlamentarne Izby Radców (参議院-Sangiin) oraz Izby Reprezentantów (衆議院 – Shūgiin), Sądu Najwyższego, Komendy Głównej Policji, siedziby wielu banków, ambasad i ważnych instytucji międzynarodowych jak ONZ, czy Amnesty International.

Dwa szczególne dni w roku

Część kompleksu cesarskiego jest na co dzień niedostępna. Chodzi głównie o obszar, na którym znajduje się Pałac Cesarza. Z reszty terenu można swobodnie korzystać. Jest również możliwe zwiedzanie go za darmo z przewodnikiem. Jedynie dwa dni w roku można odwiedzić zamkniętą cześć posiadłości. Ma to miejsce 23 grudnia, w dniu urodzin Cesarza Akihito – jest to święto narodowe. Również 2 stycznia jest dzień otwarty z okazji świętowania Nowego Roku. Wtedy cesarz wraz z rodziną wychodzą na oszkloną, kuloodporną werandę, by pozdrowić zgromadzonych.

Ogrody japońskie i ich niepowtarzalny styl

Ogrody japońskie odzwierciedlają harmonię, prostotę i elegancję. Myśl przewodnia to naśladować naturę bez wyrządzania jej krzywdy. Kluczowym elementem parków Kraju Kwitnącej Wiśni jest woda, która symbolizuje życie. Nie zabraknie tam kamieni, herbacianych pawilonów, kamiennych latarni i ścieżek oraz drewnianych mostków. Są one urządzane w zgodzie z filozofią Zen, a ich przeznaczenie to kontemplacja i odpoczynek. Jest wiele rodzajów japońskich ogrodów, lecz wyróżnia się dwa podstawowe style:

  • Tsukiyama (築山 – sztuczny pagórek) – są to piękne ogrody, w których spotyka się niewielkie wzniesienia, kamienie symbolizujące góry oraz strumienie i stawy odzwierciedlające morza i rzeki. Występują też bardzo specyficzne japońskie drzewka bonsai.
  • Karesansui (枯山水 – kamienny ogród) – dla tego rodzaju japońskich ogrodów charakterystyczne jest podłoże ze żwiru lub piasku, głazy oraz kamienne ścieżki. Unika się w nich konstrukcji wodnych, dlatego czasem mówi się o tzw. suchych ogrodach.

Japoński Central Park

Kompleks cesarskich ogrodów jest często porównywany do Central Parku w Nowym Yorku. Obie atrakcje mają identyczną powierzchnię 341 hektarów – dla porównania prawie tyle ma Puszcza Białowieska. Podobnie jak w nowojorskim parku, także w tokijskim centrum zieleni z każdej strony widać przytłaczające drapacze chmur. Jednak otaczające drzewa, najrozmaitsze rośliny, oczka wodne, kamienie i pawilony pozwalają zapomnieć o miejskim wrzasku. Różnica jest taka, że w ogrodach cesarskich nikt się nie trudni grą w baseball. Dodatkowo Japończycy skrupulatnie przestrzegają chodzenia po wyznaczonych ścieżkach, czego nie można powiedzieć o nowojorskich spacerowiczach.

Urzekający Park Kitanomaru

Park Kitanomaru (北の丸公園) jest znany ze swych dawnych właściwości leczniczych. Wcześniej nazywany był Miastem Lokalnych Gubernatorów, gdyż zamieszkiwało tam wielu daikanów (代官) – szefów japońskich prefektur. Rezerwat otacza fosa, a na jego terenie spotkać można małe, urocze wodospady. Przy obu wejściach znajdują się dwie oryginalne bramy Edo: Brama Shimizumon i Bramy Tayasumon. Na obszarze przetrwały również liczne zabudowania wojskowe jak, dziedziniec obronny, wartownie, pawilony, arsenały broni.

Park najlepiej zwiedzić w drugiej połowie marca. To wtedy aleja kwitnących wiśni rozciągająca się wzdłuż fosy robi piorunujące wrażenie. Gałęzie drzew uginają się na zboczach i sięgają wody. Na miejscu można wynająć łódkę i w takiej scenerii pływać po fosie.

W północnej części ogródu Kitanomaru znajdują się 3 ciekawe miejsca do zwiedzenia:

  • Nippon Budokan (日本武道館 – Nihonbudoukan) – sportowa arena do japońskich walk typu, judo, karate, czy aikido. Odbywają się tam coroczne mistrzostwa Japonii. Poza wydarzeniami sportowymi sala służy również, jako miejsce koncertowe. Grali tam m.in. Beatlesi, Bob Dylan, czy Eric Clapton. Do dziś w Nippon Budokan koncertują najsławniejsi współcześni artyści.
  • Muzeum Nauki (科学技術館) – oferta skierowana jest głównie do rodzin z dziećmi. Daje możliwość w interaktywny sposób poznać zagadki ze świata transportu, technologii, przyszłości oraz nauk przyrodniczych.
  • Narodowe Muzeum Sztuki Nowoczesnej (東京国立近代美術館 – toukyoukokuritsukindaibijutsukan) – ukazuje wpływ kultury zachodniej na sztukę japońską i na odwrót. W jego kolekcji można odnaleźć prace wielu sław w sztuce współczesnej m.in. Willem de Kooning oraz Walker Evans. W Muzeum mieści się również Narodowe Centrum Filmowe, które ma pokaźną kolekcję filmów i puszcza regularne seanse.

Tokio miasto tysiąca paradoksów

W tak ogromnej metropolii, jaką jest Tokio, wiele rzeczy może umknąć uwadze. Setki atrakcji, elementów kultury i zabytkowych miejsc ginie pośród gęstej zabudowy drewnianych budynków, betonowych bloków i nowoczesnych wieżowców. W wyliczaniu najpopularniejszych atrakcji miasta nie da się pominąć Pałacu i słynnych ogrodów cesarskich. Kompleks nie trudno też zobaczyć na turystycznej mapie, gdyż ta zielona dżungla jest widoczna nawet z kosmosu. Jednak w obliczu wielu znanych i modnych atrakcji jak: Tokyo Skytree (東京スカイツリー、najwyższa wieża w Tokio), Disneyland(ディズニーランド), Tokyo Tower (東京タワー、wieża podobna do wieży Eiffla), Sensō-ji (浅草寺、najstarsza świątynia w Tokio), Tsukiji (築地、tokijski targ rybny), czy Shinjuku Gyo-en (新宿御苑、najpopularniejszy park) dla Pałacu Cesarskiego nie starcza już miejsca.

Jednak kompleks cesarski to najważniejsze miejsce dla całej Japonii. To tam zapadają istotne decyzje, uchwalane są fundamentalne ustawy i ważą się losy kraju oraz obywateli. Ze względu na powagę całej sytuacji tamtejsze ogrody są pielęgnowane z podwójną starannością. Biorąc pod uwagę to, że Japończycy są z natury porządni, to warto zobaczyć, jak wygląda zdwojony japoński porządek w Pałacu Cesarskim.

pozostałe ARTYKUŁY